آخرین اخبار » اخبار » اخبار ویژه » محیط زیست » یادداشت
کد خبر : 952
سه شنبه - ۱ فروردین ۱۳۹۶ - ۰۸:۲۲

به بهانه اول فروردین ماه روز جهانی جنگل

مجمع عمومی‌ سازمان ملل متحد روز ۲۱ مارس (اول فروردین ماه) را به عنوان «روز جهانی جنگل» معرفی کرده تا پاسداشتی برای حفاظت و حمایت هر چه بیشتر از طبیعت و جنگل ها باشد.

 

 

به گزارش وارک نیوز استان لرستان نیز بر اساس آمارها دارای مساحتی بالغ بر ۲ میلیون و ۸۳۲ هزار هکتار بوده که بیش از ۲ میلیون و ۱۰۲ هزار هکتار آن جزء اراضی و منابع ملی هستند.

 

 

بر همین اساس۴۳ درصد از مجموع اراضی ملی در استان معادل یک‌میلیون و ۲۱۷ هزار هکتار را جنگل تشکیل داده است و ۳۲ درصد یعنی ۸۸۵ هزار هکتار مساحت آن مراتع و همچنین ۲۵ درصد آن را زمین‌های زراعی تشکیل می‌دهد.

 

به بیان دیگر لرستان از نظر وسعت اراضی جنگلی پس از چند استان شمالی کشور در رتبه های بعدی قرار دارد.

 

جنگل ها به عنوان یکی از شریان های حیاتی کشور به شمار می روند و مطمئنا ادامه حیات در جامعه نقش زیادی به وضعیت طبیعت و مخصوصا جنگل ها دارد، به همین دلیل باید همه ما برای حفاظت و حراست از این میراث گرانبهای خدادادی از تمام ظرفیتمان استفاده کنیم.

 

متاسفانه در سال های گذشته سرعت تخریب اراضی جنگلی در سطح کشور و همچنین لرستان با شدت بیشتری مواجه شده و اکنون اراضی جنگلی لرستان از تهدیدهای زیادی رنج می برند.

 

از مهمترین چالش های جنگل های وسیع بلوط لرستان را باید تغییر کاربری، آتش سوزی، دست بردهای بیش از حد انسان ها، خشکسالی و همچنین ریزگردها و همچنین ۱۰ ها چالش دیگر دانست.

 

 

متاسفاانه گاهی اوقات مشاهده می شود که ما انسان ها برای توسعه و تامین نیازهایمان اقدام به تخریب اراضی جنگلی می کنیم، فارغ از اینکه دود این بی تدبیری در آینده نه چندان دور به چشم خودمان می رود.

 

به هر حال جنگل ها شریان حیاتی زندگی بوده و به عنوان یکی از سرمایه های مردم لرستان هستند و انتظار می رود که سازمان های مربوطه در راستای حفظ این سرمایه عظیم گام های اساسی بردارند.

البته نباید از نقش ویژه مردم در توسعه و حفاظت از اراضی جنگلی چشم پوشی کرد، مطمئنا بهترین نگهبان و حافظ یک درخت خود انسان بوده و باید با فرهنگ سازی و آگاه سازی جوامع محلی شرایط را برای حفاظت از جنگل ها مهیا کنیم.

 

از سوی دیگر با توجه به افزایش تهدیدهای اراضی جنگلی بایستی به صورت مکرر اقدام به توسعه کشت درختان در این اراضی کرده تا الااقل این اقدام التیامی بر زخم های بسیار زیاد طبیعت باشد.

 

در پایان باید گفت که باید همه ما خودمان را در مقابل محیط زیست و جنگل ها مسئول دانسته و به صورت مختلف از آنها حفاظت کرده، چرا که درختان کهنسال بلوط به عنوان میراثی از گذشتگان برای ما بوده اند و ما نیز باید آنها را در اختیار ایندگانمان قرار دهیم.