آخرین اخبار » اجتماعی » اخبار » اخبار ویژه » پیشنهاد سردبیر » گفت و گو » محیط زیست
کد خبر : 6500
شنبه - ۱۰ آذر ۱۳۹۷ - ۱۸:۵۴

باغبان بام بهشت 

آقای پاکدل باغبان بام لرستان از معدود افرادی است که خود را از یک فرد عادی فراتر برده و با تمام وجودش برای توسعه بام خرم‌آباد و نگه‌داری از آن گام بر می‌دارد.

باغبان بام بهشت 

به گزارش وارک نیوز، این روزها کمتر کسی را می توان یافت که با تمام وجود به وظایف محوله خود عمل کند و برخی از افراد به جای اینکه کارهایی که به آنها داده شده را انجام دهند به سایر امور می پردازند.

 

شاید یکی از مهمترین عوامل عدم توسعه و وجود مشکلات در کشورمان و سطح جامعه نیز همین موضوع باشد.

باغبانی یکی از شغل‌هایی است که با دل و جان و روحیه افراد رابطه تزدیکی دارد.

 

یک باغبان باید با تمام وجودش بدون هر گونه سیاهی درختان و فضای سبز را نگه داری کند

باغبان باغ بهشت ما چند سالی لست که با نگاه و اقدامات خاصش بر سر زبان افتاده.

آقای پاکدل باغبان بام لرستان از معدود افرادی است که خود را از یک فرد عادی فراتر برده و با تمام وجودش برای توسعه بام خرم‌آباد و نگه‌داری از آن گام بر می‌دارد.

شاید آقای پاکدل در حالت عادی با سایر افراد تفاوتی نداشته باشد اما اگر از نزدیک پای سخنانش بنشینیم خواهیم دید که وی از تمام وجود و توان خود برای نگه‌داری از فضای سبز این بام گام بر می دارد.

آقای پاکدل به دلیل تعصب و علاقه ویژه و خاصی که به شهر خرم‌آباد و بام لرستان دارد علاوه بر اینکه وظایف محوله خود را به خوبی انجام می دهد پای را فراتر گذاشته و از تمام وجود خود برای توسعه این مجموعه و معرفی آن به گردشگران و مردم استفاده می کند.

 

به همین دلیل تصمیم گرفتیم گفت‌و‌گویی با کریم پاکدل باغبان ۵۸ ساله دوست داستنی بام لرستان انجام دهیم.

برای پیدا کردن آقای پاکدل راهی بام خرم آباد شدیم.

 

در بدو ورودمان آقای پاکدل که مشغول به کار بود، با گشاده رویی ما را به کانکسش دعوت کرد.

 

سادگی و بی آلایشی را از چهره مردانه اما مهربان وی می توان مشاهده کرد.

 

پس از گفت‌وگویی کوتاه، از وی خواستیم که خودش را بیشتر معرفی کند؟

 

کریم پاکدل باغبان بام لرستان هستم که حدود ۷ سال است که در این مجموعه مشغول به کار شده‌ام.

 

البته بام به عنوان یکی از آرزوهای دوران کودکی من و بچه محل‌هایم بوده.

در زمان شهرداری آقای علی محمد ساکی ایشان می‌گفتند که قرار است که خیابانی در محله علی‌آباد احداث شود و این الونک‌ها رو ساماندهی  و فضای سبز ایجاد کنیم.

 

از همان دوران در رویاهایم بود که شاید روز این اتفاق بیافتد.

 

بعد از ۳۷ سال این رویای ما به حقیقت پیوست.

 

چطور شد که وارد مجوعه بام شدید؟

 

در تهران در شرکتی کار می‌کردم و بعد از آنکه پس از ۸ ماه به مرخصی آمدم، زمانی که به شمشیر آباد رسیدم دیدم که قسمت بالا چراغانی است و جریان را از خانواده پرسیدم و آنها نیز توضیح دادند که مسئولان در حال ساخت مجموعه بام لرستان هستند.

 

چون رویای دوران کودکی‌ام وجود چنین مجموعه‌ای بود در همان بدو ورودم به خانه با شوق فراوان به مجموعه بام آمدم و از نگهبانان مجموعه پرسیدم که آیا چنین گفته‌ای صحت دارد و آنها نیز تایید کردند.

 

در همان لحظه بود که تصمیم گرفتم که دیگر به تهران نروم.

 

ساعت ۱۰ صبح بود که باز به مجموعه برگشتم و خواهان مشغول شدن در پروژه شدم که خلاصه با وجود همه موضوعات پیمانکار پذیرفت که چند روزی را کار کنم به هر حال در بام شروع به فعالیت کردم.

 

پس از چند روزی آقای دکتر دهمرده استاندار لرستان با توجه به جدیت‌ام در کار مسئولیت آب‌دهی و نگه‌داری دو هزار درخت را به من داد و با دست از صبح تا بعد از ظهر درختان را آبیاری می‌کردم.

 

حداقل دو سال بیشتر درختان را به صورت دستی آب دادم تا اینکه بعدا اقدام به ایجاد آبیاری قطره‌ای کردند.

خوب، آقای پاکدل از وضعیت بام لرستان برایمان بگویید؟

 

بام حدودا از روز اول احداثش تا پایان دکتر دهمرده حدود ۶۰۰ هزار درخت داشت البته الان این تعداد افزایش پیدا کرده است.

 

همچنین انجمن‌های مردم‌نهاد ۵ هکتار و ۸ هکتار درختکاری را به صورت جداگانه درختکاری کردند.

 

آقای افشار پدر بلوط ایران با کمک تعدادی از انجمن‌های مردم نهاد زحمات زیادی کشیده‌اند که معتقدم که این افراد به عنوان فرشتگانی هستند که از جانب خداوند آمده‌اند تا محیط‌زیست را حفاظت کنند.

 

برنامه‌های زیادی از ابتدا برای بام در نظر گرفته شده و خیلی کارها می‌خواستند برای بام انجام دهند اما با وجود تلاش‌های صورت گرفته بسیاری از طرح‌ها به نتیجه نرسیده و نیمه‌کاره مانده‌اند.

 

از تلخ و شیرین‌ترین خاطراتی که از بام دارید برایمان بگویید؟

 

باغبانی و به خصوص حضور در بام همواره با خاطرات زیادی همراه بوده و خواهد بود.

 

اما به هر حال تلخ‌ترین خاطره‌ام این بوده که گاهی اوقات آبدهی به  درختان دشوار می‌شد واقعا برایم سخت است و گاهی اوقات به دلیل کمبود آب و نرسیدن آن به بخشب از درختان حتی قهر هم کردم.

 

شیرین‌ترین خاطره‌ام این بوده که وقتی آقای دهمرده بعد از چند سال به خرم‌آباد آمدند گفته بودند که می‌خواهم ببینم بچه‌ها رو ببینم و جالب اینجاست می‌گفت که رفیقم (یعنی من) کجاست.

 

پس از اینکه ایشان را در بام دیدم  از من تشکر کرد و بهترین خاطره این بود که یک استاندار از یک باغبان راضی بود.

 

زحمات زیادی در این مجموعه کشیدیم، شب‌ها تا پاسی از شب بدون دریافت اضافه کاری در مجموعه کار می‌کردم و تا آخرین درخت را آبیاری نمی‌کردم به خانه نمی‌رفتم چون دوست داشتم خرم‌آباد یکی از زیباترین شهرهای دنیا باشد و در رویاهام می‌بینم که روزی خرم‌آباد به ونیز ایران تبدیل می‌شود.

 

از وی پرسیدم آینده بام را چگونه می‌بینید که آقای پاکدل با مهربانی و همچون پدری دلسوز می‌گفت 

بام لرستان بهترین منطقه بوده و در ایران و حتی جهان چنین مجموعه‌ای نداریم.

 

اما متاسفانه موزه محیط‌زیست، هتل، پارک جزیره آبی و سایر طرح‌هایش همچنان بلاتکلیف مانده و این جای گلایه دارد.

 

با تکمیل طرح‌های بام مطمئنا می توانیم که بخشی از مشکلات مربوط به بیکاری را حل کنیم.

 

شنیدیم شما دستی هم در نوشتن و سرودن شعر دارید؟ 

 

بله.علاقه زیادی به سرودن شعر و نوستن دارم.

 

چند سال پیش بود که به ذهنم رسید  کتابی در مورد بام بنویسم و در نتیجه به جمع‌آوری عکس‌های ساخت بام مشغول شدم و با تلاش زیاد توانستیم که اطلاعات و تصاویر بام را جمع‌آوری کنم تا در آینده این مجموعه و افرادی که در آن زحمت کشیدند از یاد نروند.

 

نام نوشته هایم را “باغبان باغ بهشت” گذاشتم و این مجموعه حدود ۵ سال است که آماده چاپ بوده اما هدف اصلی‌ام جمع‌آوری عکس‌ها بود.

 

البته هزینه‌هایی هم از جیب خودم برای آبادانی بام می‌کنم چون معتقدم این مجموعه می‌تواند در آینده تاثیر زیادی داشته باشد.

 

چه خواسته‌ای از مسوولان دارید؟

 

علاوه بر اینکه انتظار داریم که پروژه های بام تکمیل شوند در انتظار حمایت مسئولان هستیم که یک ساختمان فرهنگی در این مجموعه احداث شود تا بتوان از این ظرفیت در حوزه فرهنگی استفاده کرد.

 

شنیده‌ایم بام علاوه بر جاذبه‌های تازه تاسیسش، پیشنه تاریخی نیز دارد، از این ظرفیت‌ها برایمان بگویید؟ 

بله. علاوه بر اینکه از بام اطلاعات کافی دارم حتی به بازدیدکنندگان بام آثارهای باستانی خرم‌آباد را معرفی می‌کنم و حتی ارتباط زیادی با آنها دارم.

 

بام لرستان در دوران گذشته به خصوص ساسانیان یک چاه آبی داشته است که اکنون هم وجود دارد که این چاه تا سال ۵۶ آب داشت که پس از آن آبش قطع شد حتی در آن روزگار همراه با بچه محل‌هایم از آب چاه نیز خورده‌ایم و کشاورزان از آن استفاده می‌کردند.

 

بغل دست چاه یک پناه‌گاه صخره‌ای وجود دارد و دریچه‌ای وجود دارد که در اواخر دوره قاچاریه محل مخفی شدن یاغیان قدیمی بوده

و حتی راه رسیدن به چاه نیز درست شده است اما هنوز نتوانسته‌ایم آن را معرفی کرده و به عنوان یک پتانسیل از آن استفاده کنیم.

 

یادمان می‌آید نزدیک ۲۵ ثانیه طول می‌کشید که سنگ به آب می‌رسید  انتظار می‌رود که مسئولان این موضوع را بررسی کنند .

 

البته برخی از تاریخ نویسان اعلام کرده‌اند یک راهی به قلعه فلک‌الافلاک از کوه مدبه وجود دارد که باید برای صحت و صقم این موضوع را بررسی کنند.

 

همچنین در دوره قاجاریه فرمانده ژاندارمری دستور می‌دهد که  در بلندی‌های کوه مدبه برج‌های دیده‌بانی احداث کنند که خوشبختانه تصویر دو برج را دارم.

 

کوه مدبه حدود ۸ برج آجری دیده‌بانی داشته که از جاده محافظت می‌کردند، متاسفانه این برج‌ها از بین رفته‌اند که البته می توان آنها را بازسازی و آنها در جهت جذب گردشگر استفاده کرد.

 

حوض موسی نیز یکی دیگر از جاذبه‌های دیدنی بام لرستان است.

در سال ۱۳۱۰ هجری قمری ناصرالدین شاه قاچار، دستور می‌دهد که شخصی به نام میرزا محسن خان یک سنگ نگاره‌ای را به نام وی در بالای این اثر به یادگار کنده کاری کند.

 

در زیر رصد خانه بام در دیوار کوه یک حوض سنگی کنده کاری شده حدودا یک متر و ۱۵ سانت وجود دارد که آن نیز به عنوان جاذبه‌ای دیگر از این مجموعه به شمار می‌رود.

 

از سایر فعالیت‌های اجتماعی خود بیشتر توضیح دهید؟

 

چند سال پیش تشکل‌های مردمی در بام لرستان مراسمی برگزار کردند و درب‌های بطری را جدا می‌کردند تا به جای آنها را تحویل داده و برای معلولان ولیچر دریافت کنند.

 

من هم تصمیم گرفتم در این اقدام بشر دوستانه شرکت کنم و در نتیجه حدود ۶ تا ۷ هزار درب بطری را تحویل دادم.

 

الان هم حدود ۳۵ هزار درب بطری دارم و می‌خواهم برای گرفتن ویلچر برای معلولان آنها را تحویل دهم.

 

من دیپلم ردی هستم البته این هم خاطراتی دارد در روزگار جوانانی مجبور شدم به بچه‌ای که با ماشین تصادف کرده بود را به بیمارستان برسانم و در نتیجه به امتحان نرسیدم.

آرزویتان برای مجموعه بام خرم‌آباد چیست؟ 

آرزو دارم که بام شهر به یکی از بی‌نظیرترین گردشگاه‌های دنیا تبدیل شود چرا که شهر خرم‌آباد ظرفیت زیادی دارد و می‌توان در این مجموعه جاذبه‌های متعددی را ایجاد کرد که انتظار داریم مسئولان از این ظرفیت به خوبی استفاده کنند.

 

می‌توان بسیاری از جوانان بیکار محله‌های محروم را در این مجموعه مشغول به کار کرد صدر صد به تحقق این امر امید دارم اما زمانبر است.

 

گفت و گو از علی عبداله زاده

لازم به ذکر است این گفت وگو در تاریخ ۲۸ آبانماه در دوهفته نامه تمدن مرکزی به چاپ رسیده است.