لرستان و ابر چالشی به نام مهاجرت
بنا بر برخی آمار سالانه حدود ۱۲ هزار نفر از جمعیت لرستان از این استان مهاجرت کرده و غالبا برای دریافت شغل به مناطق دیگر می‌روند که این موضوع به چالشی بزرگ برای این استان پرظرفیت تبدیل شده است.
به نحوی که در صورت نبود نیروی انسانی متخصص و تحصیل‌کرده نمی‌توان شرایط را برای توسعه و همچنین پیش برد اهداف جوامع مهیا کرد.
با این وجود موضوع سرمایه و نیروی انسانی در کشورمان در سال‌های گذشته مورد بی‌توجهی قرار گرفته و شاهد توسعه نامتوازن برخی از استان‌ها هستیم.
به دلایل مختلفی از جمله نبود کار اکنون در استان‌های کمتر توسعه‌یافته شاهد رشد درصد مهاجرت هستیم، به نحوی که این موضوع در آینده نه چندان دور تأثیر بسیار منفی در راستای توسعه این استان‌ها خواهد داشت.
استان لرستان نیز در این میان با وجود تمامی ظرفیت‌ها و پتانسیل‌هایش در حوزه‌های مختلف مورد بی‌مهری قرار گرفته و در نتیجه به دلیل کم توجهی مسئولان دولت‌های مختلف به این استان اکنون شاهد درصد بسیار بالای بیکاری هستیم.
اگر نگاه دقیقی به آمارهای منتشر شده در حوزه بیکاری داشته باشیم خواهیم دید که اکنون بخش قابل‌توجهی از قشر تحصیل‌کرده این استان بیکار هستند، در نتیجه به دلیل کمبود فرصت‌های شغلی مناسب این افراد به رغم میل باطنی خود چاره‌ای جز مهاجرت کردن به استان‌های دیگر برای پیدا کردن شغل ندارند.
بر اساس آمارها نرخ مهاجرت استان لرستان ۱۲ هزار نفر در سال است و یا بر اساس آمار دیگری سالانه یک درصد از جمعیت لرستان مهاجرت میکنند.
به همین دلیل بسیاری از کارشناسان و جامعه شناسان افزایش میزان مهاجرت افراد تحصیل‌کرده در استان‌هایی همچون لرستان را بسیار خطرناک توصیف کرده و معتقدند مهاجرت سرمایه انسانی در میان‌مدت و بلندمدت لطمات بسیار جبران‌ناپذیری بر پیکره حوزه‌های مختلف لرستان وارد خواهد کرد.
امری که متأسفانه مورد بی‌توجهی مسئولان قرار دارد و اگر چاره‌ای اساسی برای آن اندیشیده نشود روز به روز درصد مهاجرت افراد تحصیل‌کرده و جوان لرستان افزایش خواهد یافت و شاهد پیرشدن جمعیت این استان خواهیم بود.
تاکنون اقدامات زیادی برای کاهش معضل بیکاری لرستان و جلوگیری از مهاجرت افراد جویای کار انجام شده اما به دلیل ادامه یافتن وضعیت کنونی و عدم توانایی مسئولان مهاجرت روز به روز در لرستان افزایش می‌یابد.
مطمئناً در صورتی که یک جوان لرستانی شغل لازم حتی با حداقل درآمد را در استان خود داشته باشد ماندن را به رفتن و ترک دیارش ترجیح خواهد داد.
به هر حال انتظار می‌رود مسئولان استان لرستان با برنامه‌ریزی دقیق زمینه را برای کاهش مهاجرت قشر جویای کار لرستان مهیا کنند.
بهترین راهکار تحقق این هدف نیز چیزی جز تکمیل طرح‌های نیمه‌تمام و همچنین تحقق وعده‌های مسئولان نخواهد بود.
به نظر می‌رسد باید برای کاهش حجم مهاجرت از استان‌های کمتر توسعه‌یافته‌ای همچون لرستان مسئولان در سطح ملی برنامه‌ای ویژه تبیین کنند و با در نظر گرفتن اعتبارات و تسهیلات مورد نیاز زمینه را برای اشتغال جوانان این مرزوبوم مهیا کنند.
در این میان نقش نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به خصوص در استان‌های زاگرس نشین بسیار تاثیرگذار بوده و می‌توانند زمینه را برای توسعه و سرمایه‌گذاری دولت و هلدینگ های اقتصادی در استان‌های خود البته با اجماع فراهم کنند.
بازهم تأکید می‌شود ادامه یافتن روند مهاجرت در استان‌هایی همچون لرستان بسیار امری خطرناک بوده و در آینده تأثیر منفی بر اقتصاد و توسعه این استان‌ها خواهد داشت.
لرستان سرمایه ها و پتانسیل های زیادی دارد اما نیروی انسانی جوان و تحصیل کرده‌اش به عنوان بزرگترین و مهمترین سرمایه به شمار می رود، امری که هنوز مسئولان کشوری و استانی به آن واقف نشده‌اند.
حال باید دید همچنان شاهد ادامه یافتن روند بسیار تند مهاجرت از استان لرستان خواهیم بود و این روند به قوت خود باقی می‌ماند؟
انتظار مردم لرستان حرکت عملی دولت‌مردان و همچنین مسئولان نظام در جهت توسعه این استان است و باید این امر به عنوان یکی از برنامه‌های اساسی مسئولان مد نظر قرار گیرد.
نگارنده علی عبداله‌زاده