به گزارش وارک نیوز زیستگاه ومکانی که میبایست هر انسان از حق خلقت و فلسفه ذاتی بهرمند باشد،امروزه دستخوش همه گونه تغییرات تجاری وآزمون خطای انسان شده است.

از انتشار گازهای گلخانه ای گرفته تا آببند وراهبند و از کانال وزهکشی آبها گرفته تا خشکاندن تالاب ومرداب و سرداب و از قطع درخت وجنگل گرفته تا پراکنش گرد وغبار

همه وهمه بلایای انسانی ست نه طبیعی!

با هیچ علمی نمیتوانیم به آینده خوشبین باشیم.سقراط یک جمله چهار کلمه ای گفت((تمام انسانها میرا هستند)) که ۱۹منطق اساسی ازآن استنباط شد،ولی با یقین به آن نیز بازهم خواسته وناخواسته کارزاری از فجایع در طبیعت پیرامون براه می اندازیم که یادمان میرود از کجا آمده ایم و به کجا میرویم؛

بعد هم با یک‌ژست متفکرانه برای ارائه راهکار و راهبرد گندهایمان همایش و سمینار وکنفرانس برپا میکنیم.

در کدام کتاب الهی این نوع بیزینس!!برای خودکامگی ما دربرداشت از طبیعت تاکید شده است؟!

گاه نه هماره فراموش میکنیم مالک، خالق است با ولعی حارصانه لطمه میزنیم برای بام بیش و برف بیشتر….

جوامع بشری محیط زیست را جولانگاه تاخت وتازهای خود قرار داده و وقتی نفس بشماره می افتد تغییرات اقلیمی،بلایای آسمانی،و ازین دست را بهانه میکند و هرگز کسی خود را مقصر نمیداند یا اگرهم بداند با نوعی فخرخاضعانه فرهنگی منت مینهد.

وظیفه را فراموش میکنیم تکلیف وتعهد وتقبل مسوولیت را فراموش میکنیم.و چقدر بیرحم وجسور شده ایم!!

شعار میدهیم و عمل نمیکنیم آنهم نوشدارویی پس از مرگ تدریجی طبیعت.

مدیر میشویم و برای پیاده کردن تمهیدات تحمیلی یا اختیاری خود و برای رفع مثلا مشکلات اقتصادی با تخریب طبیعت صنعتی میشویم.

عده ای مشغول کار میشوند که در معدن تخریب کنند.عده ای در صنعت مشغول میشوند که با برداشت نامتعارف آبهای سطحی وزیر زمینی چرخ اقتصاد صنعت را بگردش درآورند.

عده ای کشاورزی را میچرخانند بی آنکه تعریف کنیم برداشت بی رویه خاک و آب .. به این محصول نمی ارزد.

عده ای دیگر قطع اشجار و کوه و تغییر ساختار رودخانه و جنگل را با طراحی کارشناسانه در دستور کار قرار میدهند که راهسازی وحمل ونقل آسان شود!

بماند که پول ملت را گاه وبیگاه با این پروژه های به اصطلاح ملی و اساسی

اختلاس میکنند و آیا این خنده دار نیست؟

میراث مالک را چه کرده ایم که ادعای وارثان نیک میکنیم؟

جغرافیای طبیعی واستراتژیک را به یک تراژدی دراماتیک تبدیل کرده ایم

واین چیزی جز پولتیک وسیاست غلط ما نیست.

متاسفانه اساس تغییر وتخریب طبیعت از گذشته های دور و با یک جامعه آماری عیان و البته سیاه در دستور کار دولتمردان درتمام دنیا قرار گرفته که بقول شاعر:

درین دیار خسته کش دیگر بریده نفسم

هرچه تلاش میکنم به آرامش نمی رسم

سد میزنیم؛آب را کانال کشی میکنیم و در پایین دست کویر میسازیم

بعد می آییم با طرح آبخیزداری رشد صنعت وتجارت و کشاورزی را نوید میدهیم.

جواب نمیدهد چاه بی رویه میزنیم و می آییم طرح آبخوان داری معرفی میکنیم .

بستر رود را میخشکانیم بعد در جای دیگر بارش سیلاب را پای قهرطبیعت میگذاریم.