سید باشی و نامت نورخدا باشد مگر می شود خدا  تو را دوست نداشته باشد.

تو نشانه ای از آیات و نشانه های خدا  هستی که حلقه وصل  انسان ها  با اوست که مطلق است و جاودانه. تو نوری هستی که  از وجود هستی او سرچشمه گرفته تا گرمی بخش محفل زمینی آدم ها باشی.

وجود تو برکت است برای زمین و نشانه هست برای آنان که بدنبال نشانه برای اثبات هستند. تو ثابت شده ای و برگزیده.تو چراغ راه هستی، چراغی برای آنان که راه را گم کرده اند. تو اصلا خود راه هستی. وجود تو هدایت گر است. هدایت برای آنان که غرق در روزهای ظلمانی این دنیایی هستند.

تو را شهید زنده نام نهاده اند  تا شهادت بدهی که راه برگزیده شهادت آسان نیست. مرد می خواهد که در این راه گم نشود.

نگاهت سالهاست که  از سقف خانه عبور کرده و در دشت ها و کوه ها و جنگل های ایران عزیز عبور کرده است تا نشانی ات را در چهار گوشه کشورم به یادگار داشته باشند.

سید پلک بزن، حرف بزن، بگو برای سیده زهرا  که بهشت را بهای گرانقدری است که سالهاست تو بر دروازه آن شفا ات می کنی آنان را که از تو می خواهند واسطه شان باشی با معبودشان.

سید فریادهای در گلو مانده ات را منتشر کن که صدایت ، پیام شکیبایی دارد برای همسرت.سید دستانت را به من بده تا عصای دست پسرت کنم چرا که دوست دارد دستان گرم پدرش را.

سید بلند شو!سید مرزهای کشورم مدیون توست.سید بلند شو از نگاهت شرم دارم. بر خودم می لرزم. چرا که توان  چشم دوختن به نگاهت ندارم.سید تو را شهید زنده نامیده اند تا شهادت دهی  تو نشانه ای از آیات خداوندی.

الحمدالله اولا و آخرا