به گزارش وارک نیوز، به روایت خانم فیضی خبرنگارخبرگزاری صدا وسیمای مرکز لرستان که برای باردوم راهی روستای خالوند میرزایی نورآباد شد.مسافت ۱۴۰ کیلومتر را طی کردم تا مهمان کودکی  شوم که گرچه زبان گویایی ندارد ولی چشمان منتظری دارد که ۶ ماه و ۲۰ روزاست چشم به راه  یک رای است!!!”

رای نظام پزشکی تا ببیند قربانی قصور پزشکی شده یا غفلت والدینش!!”قصه تلخ و شیرین زندگی “ابوالفضل عبدی” رو در ۲۰ روزبعد از چشم گشودنش در بیمارستان ابن سینای نورآباد درقالب یک گزارش روایت کردیم ….

فرازی از ماجرای قبلی.‌‌‌فرزندی که بعد از ۲ سال به لیلا و صابر عطا میشه .‌لیلا محمدی و صابر عبدی مانند دیگر والدین مراقبت های ویژه خودرا برای دوران بارداری فرزند زندگی شان  انجام میدهند ، دورانی که  برای اولین فرزند بسیار شیرین است…. لیلا تحت نظر بهداشت تمامی داروها، دستورات لازم و سونوگرافی هارو انجام میده…در هردو سونوگرافی که یکی در ۱۷ هفتگی ودیگری در ۳۳هفتگی به دستور پزشک انجام میشه .نوید یک فرزند سالم !پسر !با ضربان قلب طبیعی به خانواده ابوالفضل داده می شه….

به گفته مادربزرگ ابوالفضل ،بعداز سونوگرافی و گرفتن تاییدیه سلامت و  مشخص شدن جنسیت جنین ،محله را شیرینی میدهند….روز موعود در ایام محرم  سال گذشته (۹۶)فرا میرسد و لیلا راهی بیمارستان می شود .وی میگوید از اتاق عمل که به هوش آمدم بچه را که دستم دادن مجدد از هوش رفتم …….او میگوید چشمانم که به جمال فرزند بازشد و آن رادرآغوشم گذاشتن !دنبال دستانش میگشتم که بگیرم وقتی دیدم نیست …مجدد از هوش رفتم …..وی با گریه و دل سوزناک با زبان لکی می گوید “نصیو  گرگ بیابون هم نو”…..صابر میگوید درابتدا تحمل این مصیبت برایمان سخت بود ولی به هر حال مشیت الهی را پذیرفتیم …لیلا بر قصور پزشکی تاکید میکنه و میگه به دنبال ماجرا هستیم تا اگه قصوری هست قانونی برخورد بشه تا دیگه هیچ مادری مثل من فرزند خودرا در آغوش نگیره….از طرف دیگر  پزشکان صحبت ازآملیا داشتند !آمیلیا یک نوع بیماری است که در اثر مصرف داروهای تراتوژن ایجاد می شود…‌‌بازگشت به ادامه ماجرا…..خلاصه ۶ ماه و ۲۰ روز است که از این قضیه میگذره و لیلا و صابر پیگیر حق و حقوق فرزندشان اما……..صابر میگوید به رغم تنگدستی و مشکلات مالی و مسافت راه به طور دائم پیگیر ماجراهستیم ولی گویا مسئولان دوست ندارن قضیه پیگیری بشه …‌

مادر صابر که به وضع مالی شوهرش اشاره میکنه میگه به بهزیستی هم پناه اوردیم ولی کمکی ندیدیم .شیر خشک ابوالفضل را به سختی با پول کارگری فراهم کردیم تا اورا به غذا خوردن برسانیم …..

لیلا که هزینه رفت و آمدهای پیگیری ماجرارو هم بسیار برای زندگی اش غیرقابل تحمل میدونه میگه :  چندین باره که پیگیر میشیم ولی گویا پرونده ابوالفضل رو گم کردن و جواب سربالا می دن و ما میدونیم که بالاخره همین کم دستی و بی کسی وبه قول خودمون”بی دسلاتی” مارو محکوم میکنه و برگه برنده با اونا میفته …لیلا که با نگاه به لبخند  پسرش،  آقا ابوالفضل به دنیا لبخند میزنه میگه پزشکی که مسئول سونوگرافی من بوده قبلا سمت بالایی  در نظام پزشکی استان داشته … همین تاخیر در جوابدهی …باعث میشه مارو ناامید کنه ….وگرنه مگه میشه ۶ ماه تمام یه ماجرای مهم توسط مسئولان پیگیری نشه !!!!یکی از اقوام ابوالفضل صحبت های امیدوارکننده داشت و گفت با یکی دو پزشک از تهران و اصفهان مشورت کرده ایم و گفتند راه پیوند برای این کوچولو وجود داره ولی به شرطی که در همین سن نوزادی انجام بشه …وی که به وضعیت بد مالی والدین ابوالفضل اشاره میکنه میگه بیش از ۲۰۰ میلیون تخمین زدن برای هردست ابوالفضل …. ولی چشم ما به مردم همیشه خیره و به مسئولان که هرچه زودتر حق ابوالفضل رو پیگیری کنن ….حالا امروز .. ابوالفضل گرچه دودست نداره ولی یک دست یاری داره که به سوی خیران و مسولان دراز میکنه …….شاید هزینه خسارت قصور بخشی از مشکلات ابوالفضل رو حل کنه به امید احیای حق این کودک /خبرگزاری صدا وسیمای لرستان