آئین روز تجلیل از خبرنگار است. سالن آرشین خرم آباد موج می زند از راویان خبر. مسعود بهرام نژاد با صدای گرمش برنامه را آغاز می کند با یادی از خبرنگار شهید محمود صارمی که این روز با نام او گره خورده و نام گذاری شده است.

مسعود ، علی امرایی برادر ابراهیم امرایی خبرنگار شبکه استانی افلاک که خود از هنرمندان با سابقه این دیار است را به روی سن فرا می خواند.

چشمانم دو دو می زند شاید در کنجی از از این سالن بزرگ ردی از ابراهیم را ببینم. ابراهیمی که در سال های گذشته روایت گر برنامه های روز خبرنگار بود . هر چه بیشتر نگاه کردم کمتر یافتم. ابراهیم چند ماهی است که از بیماری سرطان رنج می برد.

با افکارم به دور دست ها می روم همین چند ماه پیش بود که ابراهیم را برای افتتاح بخش شیمی درمانی بیمارستان شهید رحیمی دعوت کرده بودم و چه گزارش زیبا و تاثیر گذاری تهیه کرد. غافل از این که خود اسیر پنجه درد آلود همین بیماری باشد.

در همین افکار بودم که از طریق تلفن علی امرایی صدای بغض آلود و خسته ابراهیم در سالن پیچید. بغض همه ترکید و دانه های مروارید اشک بر روی صورت افراد حاضر در سالن لغزید تا آرام کند دل های رنج کشیده خبرنگارانی که ابراهیم را دوست دارند و برایش دست های دعا را به آسمان می برند.

ابراهیم امرایی را از سال های دور می شناسم. خبرنگار و گزارش گر حرفه ای بود که دغدغه لرستان و لرستانی یک لحظه رهایش نمی کرد. گزارش های مثبت و تاثیر گذار او برای معرفی داشته های لرستان بر کسی پوشیده نیست.

ابراهیم جان دوستت دارم و برایت دعا می کنم که قاب رسانه ملی بی وجود تو چیزی کم دارد.

عبدالرضا شهبازی