او توانسته موفقیتهای متعددی را در عرصههای ملی و بین المللی کسب کند و آوازه و شهرت هنر و کاریکاتورهایش نه تنها در کشور بلکه در جای جای نقاط دنیا زبانزد است.
فروغی معتقد است، بدون شک هنر بهترین گزینه معرفی فرهنگ استان است و چه هنری بهتر از کاریکاتور که یک زبان جهانی است.
با این هنرمند جوان خرمآبادی گفتو گویی ترتیب دادهایم که در ادامه میخوانیم.
چه شد وارد عرصه کاریکاتور شدید؟
خیلی اتفاقی و با دیدن چند اثر از « یان اوپ دوبیک» در مجله کیهان کاریکاتور به این هنر علاقهمند شدم.
مشوق شما چه کسی بود؟
پدر و مادرم مشوقهای اصلی من بوده و همواره من را همراهی کردهاند.
الگویتان در هنر کاریکاتور چه کسی است؟
«سباستین کروگر آلمانی» و «یان اوپ دوبیک بلژیکی» الگوهای من در هنر کاریکاتور هستند.
تاکنون چند اثر را خلق کرده و به چه موفقیتهایی رسیدهاید؟
تابه حال بیش از ۳۰۰ کاریکاتور کشیدهام، اما از این تعداد ۸۰ اثر مورد تایید خودم است.
بنده برنده بیش از ۴۰ عنوان برتر از جشنوارههای بینالمللی و بیش از ۲۰ عنوان برتر جشنوارههای ملی و منطقهای شدهام.
مدیر تنها نمایشگاه ستارگان کاریکاتور جهان ۲۰۱۸، کسب جایزه اول دوسالانه کاریکاتور پاراگو جا برزیل در سال ۲۰۱۴ و جایزه اول جشنواره فری کارتون وب چین در سال ۲۰۱۶ و کسب رتبه سوم همین جشنواره در سال ۲۰۱۵ برخی از عناوینی هستند که به دست آوردهام.
کسب جایزه ویژه و تنها برنده در طول ۴۷ دوره برگزاری، دوسالانه تولنتینو ایتالیا در سال ۲۰۱۸، جایزه اول سیریا کارتون سوریه در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ بخش دیگری از مقامهایی است که تاکنون کسب کردهام.
آخرین عنوان که کسب کردهاید، کدام است؟
آخرین عنوانی که کسب کردمام، مربوط به دو ماه پیش و جایزه ویژه جشنواره جهانی medplan برزیل ۲۰۱۸ است، البته به مدیریت و برگزاری تنها نمایشگاه گروهی بزرگان کاریکاتور جهان نیز اشاره کنم.
کدام یک از آثارتان برای خودتان جذابتر است؟
همه آثارم برایم ارزشمند هستند هستند، اما در پاسخ به این سوال میتوانم به اثر چارلز داروین که امسال سه جایزه بینالمللی را کسب کردم، اشاره کنم و همچنین اثر bbking نوازنده مشهور که با ارائه آن بیش از ۱۰ عنوان جهانی و ملی را از آن خود کردهام.
چرا کاریکاتور چهره را انتخاب کردید؟
علاقه زیادی به طراحی و نقاشی از پرتره داشتم و با توجه توانایی و استعدادی که در طراحی و اجرای چهره با تکنیک کلاسیک دارم، کاریکاتور چهره را انتخاب کردم.
البته کاریکاتور چهره بسیار نیازمند درک عمیق و مطالعه بالا برای بیان درونیات شخصی است و این موارد جذابیت هنر مورد نظر را برایم بیشتر کرده است.
خلق هر اثر چه زمانی طول میکشد؟
طراحی و اجرای آثار سفارشی بین ۴ تا ۱۰ ساعت و آثار فاخر و جشنوارهای بین ۳ تا ده روز به طول میانجامد.
کار کدام یک از کاریکاتوریستهای دنیا را میپسندید؟
به آثار سباستین کروگر و یان اوپ دوبیک علاقمند هستم.
تاکنون چهره منفور ترامپ را به تصویر کشیدهاید؟
بله بسیار زیاد و با عناوین مختلفی از جمله اثر معروف رقص شمشیر » که بسیار بازخورد گستردهای در سطح ملی و بینالمللی داشته است.
علت موفقیتتان را در چه میبینید؟
عشق و علاقه به کار و دوری از حواشی از عللی است که میتوانم اشاره کنم، هرچند همواره افرادی هستند که با حسادت و تنگنظری سعی در به حاشیه بردنم داشته و دارند.
اما همیشه عاشق هنرم بوده و خواهم بود و تنها چیزی که برایم مهم و ارزشمند هست، بالا بردن سطح کیفیت آثارم است.
برخی از نبود صنف گلایه دارند، نظرتان چیست؟
متاسفانه صنف کاریکاتور در ایران معنی مترادفی با شوخی دارد و تنها یک واحد که زیر نظر شهرداری تهران بوده و هیچ اختیار ملی ندارد، به نام خانه کاریکاتور ایران نامگذاری شده است.
البته دلایل فراوانی برای نبود یک صنف وجود دارد، اما نداشتن اتحاد و صدای واحد میان هنرمندان کشور دلیل اصلی این اتفاق تلخ است.
البته خانههای کاریکاتور در استانهای دیگر بجز لرستان فعالاند، اما داشتن یک صنف ملی و رسمی دیگر تبدیل به آرزو شده است.
جایگاه کاریکاتور را در لرستان چطور میبینید؟
هنر کاریکاتور در لرستان با اختلاف بسیار پیشتاز کسب عناوین بینالمللی و ملی بوده و حتی از رشتههای ورزشی پیشی گرفته است، به عنوان نمونه بنده به تنهایی بیش از ۴۰ بار پرچم کشور را در جشنوارههای جهانی بالا بردهام.
در چند سال گذشته عنوان بهترین کاریکاتوریست چهره ایران را در نظرسنجیهای معتبر کاریکاتوریستهای کشور کسب کرده توانستهام به تنهایی لرستان را در جمع ۶ استان برتر کشور از نظر فعالیت در زمینه کاریکاتور جای دهم.
با این وجود متاسفانه فعالیت دیگر هنرمندان لرستانی بسیار کم شده و البته دلایل مختلفی دارد، به طور مثال در حالی هر یک از استانهای برتر حداقل ۱۰ کاریکاتوریست فعال و حرفهای دارند که متاسفانه هنرمندان لرستان به دلیل نبود خانه کاریکاتور انگیزهشان را برای فعالیت هنری از دست دادهاند.
خانه کاریکاتور استان در سالهای گذشت فعال بود، اما سال ۱۳۷۵ درب آن بسته شد و تا امروز هیچ اقدامی برای شروع دوباره فعالیت آن نشده و همین موجب ناامیدی و کم شدن فعالیت هنرمندان لرستانی شده و جلوی ظهور چهرههای جدید و جوان را گرفته است.
افسوس که هیچ توجه ویژهای به این هنر نشده و تنها به صورت ابزاری از آن استفاده میشود و حتی مکانی به نام خانه کاریکاتور برای پر افتخارترین هنر استان و کشور نداریم.
البته این مشکل در سطح ملی نیز وجود داشته و هیچ ارگان و واحدی که رسمیت داشته و خانه کاریکاتور ایران باشد، وجود ندارد.
از سویی نباید فراموش کرد که موفقیت در این هنر به عشق و علاقه و حمایت مالی نیاز دارد و بدون شک زمانی که هنرمند دغدغه نان دارد، نباید انتظار خلاقیت و خلق اثر هنری فاخر از او داشت.
هنر چه اندازه میتواند در معرفی استانمان نقش داشته باشد؟
بدون شک هنر بهترین گزینه معرفی فرهنگ استان لرستان خواهد بود و چه هنری بهتر از کاریکاتور که یک زبان جهانی است.
امسال توانستیم برای اولین بار در تاریخ نمایشگاهی با حضور بزرگان هنر کاریکاتور جهان در لرستان و خرم آباد برگزار کنیم و این اتفاق در حدی بزرگ بود که مفاخر هنر کاریکاتور جهان با انتشار پستهایی در صفحات شخصی خودشان اعلام افتخار کردند که در این رویداد حضور دارند و البته شهر خرمآباد به هنرمندان جهان معرفی شد.
اما افسوس که در داخل کشور رسانهها با کوتاهی تمام این رویداد جهانی را پوشش ندادند و و این یک نقطه ضعف بزرگ برای رسانههای ملی بود.
گفتوگو از نسرین بیرانوند/فارس
دیدگاه ها (0)